Op naar de eennalaatste campground.

Vandaag bijtijds op weg naar Merritt BC, die route kenden we niet, dus weer een leuke ondervinding. We reden kilometers langs het Okanaganmeer. Die is 135 km. lang en wel 4 a 5 kilometer breed. En zowaar op sommige stukken wel 3 eigen rijstroken en een maximum snelheid van 110 km. Dat hadden we nog niet meegemaakt. De meeste wegen zijn in totaal 3 rijstroken. 2 voor het tegemoetkomende verkeer en 1 rijstrook voor jezelf. Om de zoveel kilometers wisselen ze dan in 1 tegemoetkomend en 2 voor jouw rijrichting. Die 2e strook is dan tevens een passing lane, het langzaamrijdend verkeer zoals vrachtwagens, bussen en campers worden geacht rechts te rijden. Maar is een vrachtwagen aan het klimmen met een vracht hout (voor onze firepit) dan mag je hem gewoon inhalen. Er zijn verschillende plekken langs de weg, waar het vrachtverkeer uit moet voegen om hun remmen te laten controleren. Dat is verplicht (Check Breaks). Als ze gaan dalen en hun remmen zouden weigeren hebben ze om de zoveel kilometer een Runaway Lane, en die zijn zeer stijl. De Campgroudn hadden we zo gevonden, ingecheckt en gelijk van plek gewisseld, we hadden geen Firepit en we hebben nog steeds een partij hout in de camper waar we vanaf moeten. Dus verhuisd naar plek 14, die had wel een firepit en daar lag nog een boomstam in van 1 meter. Die gaat er vanavond dus aan, als we een hoog vuur hebben. Morgen blijven we hier en daarna 2 dagen in Harrison Hotsprings, onze laatste overnachtingen in de buurt van Abbotsford. Daar kunnen we Sanidumpen, en in de omgeving van Abbotsford de benzinetank volgooien, waarna we de camper met schade bij Willem in gaan leveren.

 Gratis  Goed begaanbaar, aangepaste ruimte.